Lied Deurvorst groeide op als het derde kind in het gezin van Zeno Deurvorst en Liedje Deurvorst-van der Hardt Aberson. Beide ouders waren geboren en getogen Achterhoekers.
Voor meer gegevens zie de Zeno Trilogie I, II en III op YouTube
een compilatie van films die Zeno tussen 1926 en 1942 maakte over respectievelijk zijn ouderlijk huis in Ulft, Liedjes geboorteplaats Laag-Keppel en in het dorp Azewijn, waar hij later met zijn gezin woonde. Films en foto’s, waarmee deze compilaties zijn gemaakt, berusten vanwege hun uitzonderlijke kwaliteit bij Beeld & Geluid en het Nationaal Fotomuseum in Rotterdam.
In de eerste jaren van hun huwelijk woonden Zeno en Liedje in Brussel. Een paar jaar later werd Zeno directeur van de door hem opgerichte nieuwe fabriek van Ferro Enameling Company of Holland in Rotterdam.
Toen in de dertiger jaren de onrust in Europa groeide, was hij ervan overtuigd, dat Nederland dit keer niet neutraal zou kunnen blijven. Als de naaste buur van Duitsland zou Nederland onherroepelijk bij de op handen zijnde oorlog betrokken worden, met het gevolg dat de inwoners van steden in het westen van het land uiteindelijk honger zouden gaan lijden. Om deze redenen, nog aangewakkerd door het bombardement van Rotterdam waar zijn fabriek stond, besloot hij met zijn gezin in De Achterhoek, waar hij was opgegroeid, het einde van de oorlog af te wachten. In Azewijn kocht hij een huisje met drie hectaren landbouwgrond, De Stille Reef, verbouwde het tot een modern boerderijtje met drie koeien (Betje, Daatje en Marie), een schuwe schimmel (De Sjim), tien kippen (meer was niet toegestaan), twee ganzen (Isaak en Jacob), een geit die geen kar wilde trekken zoals op de films is te zien, ontelbare Franse Hangoorkonijnen om mee te fokken, en het enige varken dat de bezetters hem toestonden (Gerrit) dat uiteindelijk, voorzien van zijn rangnummer (waarbij men later de tel kwijt raakte) in worsten en wekflessen belandde. Hij huurde een inwonende knecht in en aanvaardde dankbaar de goed georganiseerde ‘noaberhulp’ waarbij hij zich als een vis in het water voelde, omdat hij de taal vloeiend sprak. Zijn voorspelling, dat zijn gezin op deze manier geen honger zou lijden, kwam uit, het voorgevoel, dat hij deze oorlog zelf niet zou overleven, eveneens. Hij overleed na een motorongeluk in november 1944.
De familie leefde acht jaar in de Achterhoek. Na tientallen jaren in binnen- en buitenland te hebben gewoond, keerde de auteur rond haar vijftigste terug naar Gelderland. Sindsdien speurt zij naar gebeurtenissen uit de levens van voorouders en daaraan verwante mensen. Dat resulteerde in haar eerste boek ‘Het Uur van de Waarheid’ waarin haar over- over- over- overgrootmoeder, Bährne Louise Brunsig von Brun, de hoofdrol speelt; zij was afkomstig uit het Weserbergland in Duitsland en gedurende nog geen jaar de tweede echtgenote van de grote Baron von Münchhausen, de sprookjesverteller. Voor haar tweede boek ‘Imagine a perfect, cloudless May day’ comprimeerde zij de belangrijkste gebeurtenissen uit het Engelse oorlogsdagboek van haar tante, Claire Deurvorst-Yeates, een geboren Engelse, tot een bijna dagelijks verslag van de oorlogsjaren. Twee jaar werkte zij aan Oorlog in Europa, waarin zij evenals in haar andere boeken de personen die in de Tweede Wereldoorlog in Europa meer aandacht schenkt dan in courante boeken over dit onderwerp. Het boek bestaat slechts in manuscriptvorm. Voor een voor het eerst door een vrouw geschreven geschiedkundig overzicht over WOII in Europa bleek geen enkele belangstelling. Een opzet van haar laatste boek ‘Diepenbrock’ is op deze site te vinden: ‘Diepenbrock’.
English version for as far as readers of ‘Imagine…’ are interested.
Lied Deurvorst (The Hague 1930) grew up as the 3rd child in the family of Zeno Deurvorst and Liedje Deurvorst-van der Hardt Aberson, both parents were born and raised in ‘The Achterhoek’ a region in the east of Holland, near the German border. In the first years of their marriage they lived in Belgium. A few years later Zeno, Lied’s father, got a job as managing director of Ferro Enameling Co. of Holland in Rotterdam. He also was a reserve captain in the Dutch army and had been drafted in the First World War. When at the end of the thirties the unrest in Europe grew, he told his wife, ‘The Netherlands will not remain neutral in the coming war´. As Germany’s direct neighbour he foresaw that the Netherlands would become inevitably involved in these wars and that the people living in the cities in the west of the country would eventually go hungry.
For these reasons, after the invasion of Germany in May 1940 he decided to bring his family to his native region, the Achterhoek. In the small village of Azewijn he bought a house -The Stille Reef- (pronounced as “Rave”) which he rebuilt into a small modern hobby farm. Three cows (Betje, Daatje and Marie), a roan (The Sjim), 10 chickens, two geese (Isaac and Jacob), a goat, countless French Lops rabbits whom he bred and the only pig that the Germans allowed (Gerrit 1st, they later lost count ) occupied the stables. He hired a man servant for the farm and gratefully accepted much help from the well organised neighbourhood whose dialect he spoke fluently and smoothly . His prediction came true that the family did not grow hungry, but Zeno’s hunch that he would not survive the war became reality. He died of a motor accident in November 1944.
For eight years the family lived in the Achterhoek. From this period stems Lied’s love for the region, the landscape, the Achterhoek dialect and the family history. After decades living abroad and in several places in Holland, she returned to the region of her ancestors.
Her investigations into the lives of distant relatives have been her focus in the last two decades. In her first book ‘Het Uur van de Waarheid’ (The Hour of Truth) she wrote about the life of her great-great-great grandmother Bährne Brunsig von Brun from the Weserbergland in Germany. Her investigations revealed insights and disappointment during the life of Bährne who had been for a short time the too young second wife of the famous Baron von Münchhausen. In her second book ´Imagine a perfect, cloudless May day…´, she has edited and commented Claire’s war diary. As Lied remembers most things mentioned vividly, she was able to single out the essentials from the diary which was originally four times its size.
