aug 042012
Een jaar van rondom hen heen afgeschoten vliegtuigen met hun bemanning die via de ondergrondse soms gered konden worden. Ook Mel en Claire droegen hun opwindende steentje bij. En dan eindelijk in juni de invasie en de geallieerden die langzaam noordwaarts trokken. Was het einde in zicht?
De mislukte invasie bij Arnhem zette een domper. Het terugtrekkende Duitse leger zocht, nee eiste, onderkomens bij particulieren. Ook Mel en Claire moesten een kamer afstaan aan een generaal en zijn Bursche maar een generaal kon niet in gebruikte lakens slapen dus het bed moest helaas opnieuw worden opgemaakt. Iedereen had inkwartiering. Schweine waren erbij, die overal hun behoeften deden maar ook keurige Duitsers en dat verwarde alleen maar meer. Frank en Els werden uit hun huis gezet zodat er een Duitse commandopost kon worden gevestigd. Niet de verdedigings- maar de aanvalsplannen van Generaal Model werden dáár gesmeed en dat werd tijdens de werkzaamheden aan dit dagboek ontdekt.
De Terborgse ondergrondse deed zijn werk. Terborg kreeg precisiebombardementen te verwerken en de bewoners van de Paasberg ontsnapten ternauwernood aan de dood. En toen kreeg Zeno een dodelijk ongeluk, stierf binnen 3 dagen en werd in Azewijn begraven. Zoals Mel schreef, het lijkt alles zo onwezenlijk, zo naamloos wreed om deze man in de kracht van zijn jaren in dit landelijke dorpje ten graven te moeten dragen.
What a depressing Christmas this year! Nu iedereen in het land van de honger stierf was het Kerstdiner een moeizaam gebeuren hoewel het ook dit jaar gelukt was een gans te bemachtigen. De V-1’s die met enorm lawaai overvlogen begeleidden de maaltijd. Geen Oudejaarsviering. Ze konden er zelf niet voor in de stemming komen. The Germans let the New Year in for us this time with a great deal of shooting. They were probably drunk want dat waren ze maar al te vaak naarmate het einde naderde.